Overwinning op Nederland: Duitse handballers in kwartfinales WK
aAndreas Wolf had behoefte aan rust. “Ga eerst even zitten en ontspan in de kleedkamer”, was zaterdagavond de directe wens van de Duitse nationale handbalkeeper. Hij verdiende het, daar bestaat geen twijfel over. De statistieken tellen zijn zeventien reddingen, waarvan drie zeven meter, uit vier pogingen van de tegenstander, onthoud – dat was het resultaat van de “speler in het spel”, toen Wolfe ook werd beloond.
Maar er waren ook waarden die verklaarden waarom de Duitsers na een nogal moeizame start uiteindelijk Nederland versloegen met een score van 33:26, en daardoor vroeg in de kwartfinales van dit wereldkampioenschap staan.
Het klinkt vanzelfsprekend, maar het was hard werken tegen de buren, vooral in de eerste helft. Maar omdat het hardloopwerk met hoge intensiteit was, werkte de strategie om de Nederlanders af te remmen en te verdrijven, omdat de Duitsers met een duidelijke mentaliteit aan het werk gingen en omdat ze direct na het einde van de wedstrijd met 5-0 gingen. Van 15:12 tot 20:12 werd het een feestelijke avond Duits handbal, die grote emoties veroorzaakte onder het dak van de zaal in Katowice. “Oh, wat leuk”, was de muziek de laatste paar seconden – en toen leken sommige Duitse spelers nog opgewondener dan de groovy Wolf.
Christoph Steinert bijvoorbeeld, die sprak van “ongelooflijk veel actie” maar intens genoot van de beloning van geluk: “meer intensiteit, meer sfeer, meer emotie” dan in eerdere games. Vanuit het oogpunt van de Duitsers zou dit het geval moeten zijn. Aan het einde van de hoofdronde treft het team van Alfred Gislason maandagavond Noorwegen (20.30 uur / ARD live), en het is nog een kwestie van de eerste of tweede plaats in de hoofdronde-groep, maar wat zeker is, is dat de reis zal daarna door naar Gdansk naar de kwartfinales woensdag tegen Spanje of Frankrijk.
“Dit zijn twee tegenstanders van absolute topklasse”, zei Wolff, een deelnemer die nog nooit aan een WK heeft deelgenomen. Allereerst kon Wolff tegen Nederland een “fantastische vechtprestatie” vieren van het hele team. De beste werper was Juri Knorr met negen slagen, waarvan zes van zeven meter.
Moe en moe
Zaterdag schoof het Duitse nationale team voor het eerst op naar het naprogramma bij de WK-finale. Spodak was beter ingevuld dan voorheen, wat betekende dat de atmosfeer (bijna) onder het dak van deze vliegende schotelvormige arena zat. De Nederlanders, zo werd meteen duidelijk, kwamen niet om de Duitsers te storen, maar om ze te verslaan. Ze namen meteen een 2-0 voorsprong en de Duitsers volgden. Knorr passte zowat alles, sommige goed, sommige – en meer dan normaal voor dit WK – maar niet zo, gemiste worpen en slechte passes waren net zo goed onderdeel van zijn spel als geweldige passes en een conversie van zeven meter.
Over het algemeen verliep de aanval aanvankelijk niet van een leien dakje. De Duitsers kregen de buitenspelers Mertens en Grotzky niet in actie en ook de weg door het midden was moeizaam. Met 4:4 was hij de eerste keuze van DHB, want een zeven meter lange putt van Wolfe maakte de weg vrij voor de eerste voorsprong. Maar zelfs 6:4 en 10:8 brachten niet de beslissende koerswijziging, na 23 minuten was het 10:10. Gislason bracht verschillende wijzigingen aan op de verdedigingshelft, waarbij de jonge Koster het beste presteerde voor rust en drie velddoelpunten de hoogste score waren voor het Duitse team.
Groetzki op zijn best
Het was een duel waarin je moest duwen en trekken, wat soms vrij letterlijk kan zijn: het was ook een stresstest voor de truien. Elke respijtperiode kan teveel zijn. Maar het team van Gislason stond het niet toe, de verdediging zwoegde en zwoegde, en Wolf raakte nu steeds meer uit zijn evenwicht. De vierde strafschop omgezet door Knorr bracht in de 27e minuut de eerste drie doelpunten op voorsprong en bij de rust was het ook zo: 15:12.
Daarna wisten de Duitsers hun troepen zo recent mogelijk te behouden. De etappe na de rust bracht de beslissing en nu is Grotzky op zijn best. Nadat hij een rebound vanuit zijn cirkel had gered, schreeuwde hij zijn gevoelens de menigte in. Vanaf nu hadden de Duitsers alles in handen.