Review: Pathfinder: Righteous Wrath (cloudversie)

Na Neverwinter Nights en Baldur’s Gate komt de volgende pen- en papiermod naar de Nintendo Switch. Het bijzondere: het is een cloudversie.

Vooral de technische kant zal een beslissende rol spelen in de volgende test, aangezien we vinden dat de titel zonder problemen als een “normale” versie geïmplementeerd had kunnen worden. Maar eerst dingen eerst.

Van grotten en draken

Chronologisch spelen we als de opvolger van Pathfinder: Kingmaker, dat behoort tot het Dungeon & Dragon-universum en is ontwikkeld door Qwlcat Games. We hebben geen voorkennis nodig, daarom kunnen we het spel Wrath of the Righteous volledig bevooroordeeld en zonder enige basiskennis spelen. Zoals de naam en serie doen vermoeden, wacht ons een RPG, die al onthuld is in de personagecreatie, waarin we tijd kunnen doorbrengen met de bijna eindeloze reeks creatiemogelijkheden. Voor fans van het genre moet dit erg leuk zijn.

Het verhaal draait om een ​​demonische kruistocht in het land van Mendive. Midden in dit ietwat mysterieuze scenario wordt ons nieuwe personage gewond en gered door een groep vreemden. Na verloop van tijd zou je kunnen denken, want op dat moment wordt de stad volledig verwoest bij een aanval door een buitenaardse dreiging. Onze held komt naar de onderwereld en kan nu de weg naar het licht effenen. Het verhaal is in het begin nogal verwarrend, maar na verloop van tijd worden veel details duidelijk.

De game wordt gespeeld vanuit een isometrisch perspectief, wat betekent dat we ons personage diagonaal van bovenaf besturen. Helaas is de camera niet perfect omdat bepaalde afstemmingsopties ontbreken. Hoewel de gameplay kan worden ingezoomd en geroteerd, miste ik de mogelijkheid om de game in 3D aan te passen. Baldur’s Gate 3 heeft dat bijvoorbeeld uitstekend gedaan, waardoor je sommige details rond het personage beter kunt zien. Anders hebben we een reeks regels tot onze beschikking die ons gewoon overweldigen en veel oefentijd vergen. Dit hoeft niet uitsluitend als een punt van kritiek te worden opgevat, maar als je een beginnersvriendelijke RPG verwacht, moet je ergens anders kijken.

Divers en spannend – maar waarom de cloud?

Als het op afwisseling aankomt, kan Pathfinder op veel rekenen. Het vechtsysteem stelt ons in staat om te beslissen of we het spel willen pauzeren om onze aanvallen vreedzaam te plannen, of dat we de voorkeur geven aan realtime gevechten. Dan zijn er natuurlijk veel verschillende karakterklassen, die allemaal hun eigen kenmerken met zich meebrengen. De tovenaar gebruikt lange afstandsaanvallen en werkt van achteren, terwijl de brute ridder in de frontlinie vecht met zwaar materieel. Degenen die voldoende ervaring opdoen, stijgen in niveau, worden sterker en krachtiger. Pathfinder vindt het role-playing game-genre hier niet opnieuw uit, maar het doet goed werk.

Er is echter nog iets bijzonders: op een bepaald punt in het verhaal wordt ons personage de leider van het leger. Dit brengt ook nieuwe missies met zich mee, die afdrijven naar managementsimulatie. Afhankelijk van de beslissingen die we als commandant nemen, zal de strijd een ander einde hebben. Dit klinkt misschien spannend, maar het speelt nogal mat en draagt ​​eigenlijk alleen maar bij aan het nog verder verlengen van je toch al vruchtbare speeltijd. Eerlijk gezegd had je deze functie zonder vervanging kunnen doen.

Afgezien daarvan is de nieuwste tak van Pathfinder een uitstekende rollenspelacteur. Met eindeloze verhaalwendingen en geweldige dialogen, prachtige en gevarieerde locaties en uitdagende gevechten die nooit oneerlijk zijn, hoeft deze titel zich niet te verbergen voor grootheden als Baldur’s Gate. In het begin klaagde ik over de aanvankelijke obstakels, maar als je het systeem onderzoekt en de tutorials leest, zul je zeker veel van het spel genieten.

Maar nu de technische kant, en laten we met het positieve beginnen: mijn testen met de cloudversie waren stabiel. Ik had maar een paar haperingen om over te klagen, had helemaal geen onderbrekingen en laadtijden waren acceptabel. Wat ik echter helemaal niet begrijp als ik naar het uiterlijk kijk, is: waarom wordt de titel alleen als cloudversie aangeboden? De game ziet er relatief goed uit, maar is zeker niet geweldig. Er zijn werelden tussen de hier getoonde optica en de werelden van het genre Primus Baldur’s Gate 3. Ik begrijp niet waarom ik een constante internetverbinding nodig heb om Pathfinder: Wrath of the Righteous op de Switch te spelen.

conclusie

Pathfinder: Wrath of the Righteous is een uitstekende RPG. De reikwijdte is gewoon overweldigend, de spelwereld is interessant, het vechtsysteem is divers. Het verhaal sleept de speler ook door het hele avontuur, en de schijnbaar eindeloze reeks regels met eindeloze karaktermogelijkheden zou fanatieke rollenspelers lang tevreden moeten houden. Maar: als je een pc of console van de concurrentie bezit, moet je de Nintendo Switch-versie niet gebruiken. Hoewel de cloudversie prima werkt, slaat het nergens op. De game is daar technisch niet veeleisend voor en kan eenvoudig worden gedraaid.