Een superzwaar zwart gat kost meer dan 100 miljoen CPU-uren
Naast het dagelijkse werk en games kan de rekenkracht van de processor ook zeer productief worden ingezet in wetenschappelijke simulaties. Door een samenwerking tussen de EHT en TACC kan nu een beeld van het enorme centrum van de Melkweg worden berekend. Lees hier meer over hieronder.
In een vijfjarige samenwerking tussen wetenschappers van de Event Horizon Telescope (EHT) en het Texas Advanced Computing Center (TACC), heeft de Frontera-supercomputer van de TACC een beeld berekend van het zwarte gat in het centrum van de Melkweg, Sagittarius A. Het centrum van de Melkweg bevindt zich op slechts 27.000 lichtjaar afstand en is een gemakkelijker waarneembaar object dan de centra van andere sterrenstelsels.
Zen 4: IPC gaat naar verluidt met meer dan 24% stijgen
Berekening en analyse Een eerste blik op het massieve centrum van de melkweg, dat meer dan vier miljoen keer het gewicht van de zon weegt. Voorheen was het alleen consistent met theoretische beschrijvingen van een zwart gat. Hoewel men vermoedt dat zwarte gaten zich in het centrum van de meeste sterrenstelsels bevinden, zijn tot nu toe historische afbeeldingen van het zwarte gat afkomstig van sterrenstelsel M 87. Hoewel het verder weg is van Arch A, is het ook merkbaar groter. Bovendien draaien zwarte gaten in een baan om gas, dat, zelfs bij snelheden die de snelheid van het licht benaderen, in het geval van het sterrenstelsel M87 meerdere dagen in één baan duurt, terwijl het voor Boogschutter A slechts enkele minuten duurt.
Om een duidelijk en betrouwbaar beeld te krijgen, hebben meer dan 300 wetenschappers van 80 verschillende instituten vijf jaar lang de gegevens geëvalueerd en meer dan 100 miljoen CPU-uren gebruikt. Dit was nodig omdat de algoritmen die verondersteld werden de exacte waarden van boog A te bepalen, werkten op basis van een bibliotheek van fysieke basisdefinities, theoretische aannames en vele andere wetenschappelijke aspecten en uiterst arbeidsintensief waren.
bron: Tom’s apparaten