Matterhorn: de slingerende berg
De berg roept – en schudt. Het is in ieder geval duidelijk dat de Matterhorn in de Alpen constant in beweging is. Fluctuaties in het nano- en micrometerbereik zijn echter niet voelbaar door mensen, maar kunnen alleen worden gemeten met een seismometer, zoals een team onder leiding van Samuel Weber van het WSL Institute for Ice and Avalanche Research. Im Vachblatt “Aarde en planetaire wetenschapsbrieven” genoemd. De oorzaak van de trillingen is het effect van resonantie: de berg intensiveert de natuurlijke bewegingen van de aarde.
Het is bekend dat objecten kunnen gaan trillen en een bepaalde frequentie kunnen hebben. In het geval van de Alpine-enquêtes zijn de gegevens tot dusver echter schaars. Dus verzamelden de wetenschappers meetgegevens op de top van de Matterhorn en op de bekendste klimroute, de Hornlegrat. Ter vergelijking: ze installeerden ook een seismometer aan de voet van de berg. De Matterhorn stijgt 4478 meter boven zeeniveau. De berg staat grotendeels op Zwitserse bodem en de zuidkant hoort bij Italië.
© Jeff Moore/Universiteit van Utah
Hoe de top schommelt | In deze simulatie worden de natuurlijke trillingen van de Matterhorn overdreven. De berg “oscilleert” met 0,43 Hz in noord-zuid richting.
De onderzoekers gebruikten hun gegevens om de frequentie en richting van de resonerende trillingen te bepalen. Het resultaat was: Matterhorntrilling met een frequentie van 0,43 Hz in de noord-zuid richting en met een iets hogere frequentie in de oost-west richting. De berg op de top beweegt 14 keer meer dan te voet. Blijkbaar omdat de top meer bewegingsruimte heeft dan de stabielere berghelling. Wetenschappers van Weber brachten de gegevens ook in kaart met muziek (De opname is hier te vinden) door de trillingsgegevens 80 keer te versnellen.
De bronnen van gemeten bergtrillingen zijn van verschillende typen: wind, aardbevingen, getijden of door de mens veroorzaakte trillingen. Vervolgens versterkt de berg schokken die overeenkomen met zijn natuurlijke frequentie.